ลม เอ้ยลม ลมหนาวต้องวีวี่
พัด เอาคนดี หนีจากอ้ายไปไกล
คือ มาใจดำ เฮ็ดกับอ้ายลงได้
เจ้าแล่นนำคนใหม่ ถิ่ม กันไปซื่อๆ
เดิกๆ ค่อน อากาศเย็นๆ
ปีก่อน มีเจ้าคอย กุมมือ
ตกมาปีนี้ เป็นจั่งได๋ละฮือ
หน้าหนาว คือบ่มีเธอ
คืนมาเด้อ นางเด้อ อย่าฟ้าวปล่อยมืออ้ายไป
ผ้าห่มผืนใหญ่ ห่มผู้เดียวจั่งได๋มันสิอุ่น
คืน มาถ่อน อย่าปล่อยให้ถ่าน ฮักเฮาเป็นฝุ่น
ยาม ลมหนาวซูน พอได้กอดเนื้ออุ่นให้อุ่นใจ
อ้าย คิดฮอดเจ้า แล้วเจ้านั้นไป อยู่ไส
ยาม เดือนหงาย เจ้า คิดฮอดอ้ายบ่
คืนมาสา กลับมาหม่องเก่า
หน้าหนาวที่บ่มีเจ้า ฮู้บ่ มันเหงาจับใจ
ลม เอ้ยลม พัดเจ้าไปนำฝน
คน เอ้ยคน หนีไปซ้นแกได๋
ลืม แล้วตี้ ปั้นข้าวจี่ทาไข่
เจ้าซ่าง บ่ย่านอ้าย เหงาตายคาผ้าห่ม
เดิกๆ ค่อน อากาศเย็นๆ
ปีก่อน มีเจ้าคอย กุมมือ
ตกมาปีนี้ เป็นจั่งได๋ละฮือ
หน้าหนาว คือบ่มีเธอ
คืนมาเด้อ นางเด้อ อย่าฟ้าวปล่อยมืออ้ายไป
ผ้าห่มผืนใหญ่ ห่มผู้เดียวจั่งได๋มันสิอุ่น
คืน มาถ่อน อย่าปล่อยให้ถ่าน ฮักเฮาเป็นฝุ่น
ยาม ลมหนาวซูน พอได้กอดเนื้ออุ่นให้อุ่นใจ
อ้าย คิดฮอดเจ้า แล้วเจ้านั้นไป อยู่ไส
ยาม เดือนหงาย เจ้า คิดฮอดอ้ายบ่
คืนมาสา กลับมาหม่องเก่า
หน้าหนาวที่บ่มีเจ้า ฮู้บ่ มันเหงาจับใจ
กะหน้าหนาว ที่บ่มีเจ้า ฮู้บ่มันเหงา จับใจ